A Semana Santa ten un día especial cos nenos: o Domingo de Ramos. Este é o día esperado para os máis pequenos. A bendición dos ramos e as palmas, coa procesión da Borriquilla e o Vía Crucis infantil son os acontecementos polos que moitos se aproximan ás celebracións da Semana Santa de Cangas.
É, ademais, a ocasión que aproveitan as madriñas e padriños para agasallar aos seus afillados con palmas, caramelos e lambetadas que, á primeira hora da mañá, resplandecen polas rúas da localidade. Domingo de Ramos, ou “Segundo Domingo de Paixón”, que debería ser un grande e santo día, como se conmemora o último triunfo do noso Señor Xesucristo sobre esta terra e abre a Semana Santa.
A Igrexa convida os fieis a unirse á triunfal procesión de hoxe, que é un acto de homenaxe e gratitude a Cristo Rey. Este inicio triunfante da Semana Santa está cheo de significación. Durante o día de hoxe celébrase a chegada de Jesús en Xerusalén, onde foi recibido pola multitude con palmas brancas para darlle a benvida e agradecer ao considerado Mesías a súa presenza na cidade. Estas palmas representan o respecto, o amor e a crenza na figura de Jesús. Ademais, naquela época entendíanse como un signo de riqueza e fecundidade.
A oliveira foi historicamente un emblema de paz, utilizado como unha ofrenda de reconciliación tanto entre exércitos en conflito como entre persoas en disputa. Polo que respecta á repartición de ramas de loureiro, con este xesto simbolízase a vitoria e a esperanza, lembrando a entrada triunfal de Xesucristo en Xerusalén. A oliveira representa a vida eterna e a resurrección de Cristo, que se celebra tres días despois da súa crucifixión.
Como é habitual, algúns ramos estaban engalanados con lazos, caramelos e galletas que tradicionalmente eran regalados polos padriños aos seus afillados. A xornada comezou cunha climatoloxía inestable. As nubes alternaban cos claros que impedían que o sol brillase no firmamento. A Coordinadora de Confrarías de Semana Santa de Cangas barallaba a posibilidade de realizar todas as celebracións matinais no interior da igrexa de Santiago de Cangas. Conforme se achegaba a hora prevista para a saída da imaxe de Jesús montado en borriquilla (Vladimiro Mielgo, 1993) o ceo comezou a despexarse e se atisbaron os primeiros raios de sol. A imaxe da entrada triunfal de Jesús en Xerusalén foi transportado sobre un anda como unha seda, con seis auxiliares, polas Real, Benigno Soage, San José e Paseo de Castelao. Moitas familias coas súas palmas e ramos espérana nas inmediacións dos xardíns de José Félix Soage (alameda vella). Nesta ocasión, debido ás obras existentes na zona, a bendición dos ramos e palmas realizouse na praza da Constitución (11:30 horas).
Acto seguido de continuou a procesión a rúa Real para finalizar na igrexa. Ás 12:00 horas, no interior da excolegiata celebrouse a Misa solemne da Paixón do Señor. As persoas acoden á igrexa con ramos e palmas nas mans e, tras a bendición, os fieis adoitan gardar os ramos nas súas casas. Os textos sacros proclamados na Eucaristía corresponderon aos da Paixón segundo o evanxeo de San Lucas (Lc 22, 14-23 e 56). Houbo unha gran concorrencia de fieis que, no seu maior parte, estaba formada por familias con nenos que previamente participaran na procesión de Ramos. O párroco Severo Lobato lembrou que, neste día, a Iglesia celebra a entrada triunfal do noso Señor en Xerusalén; cando a multitude, marchando antes e detrás del, cortaba palmas das árbores e lanzábaas antes o seu paso, gritando: “Hosanna (gloria e honra) ao Fillo de David. Bendito é O que vén en nome do Señor”. É a conmemoración daquela entrada triunfal que as palmas se bendín e inciensan na solemne procesión. Indicou que neste Domingo de Ramos o triunfo do Señor só está centrado na súa Morte porque para os cristiáns a súa Morte non é unha derrota.
Por medio da súa Paixón e Morte, conquistou o mundo e entrou no seu Reino. Pola tarde, ás 19:00 horas, medio centenar de nenos e nenas, de entre catro e vinte anos, pertencentes ás cinco confrarías e irmandades da vila, baixo a dirección dos membros da Confraría do Stmo. Cristo do Consolo de Cangas de Morrazo realizan este singular acto penitencial con escenificacións. Desde o ano 2016, partindo do atrio da igrexa, rúas Real, Hío, Manuel Graña, Cervantes, Álvaro Guitián (cruceiro de Singulis), para regresar sobre os seus pasos polas rúas Cervantes, Manuel Graña, Hío e Real represéntase este singular acto que está inspirado na forma tradicional desta práctica piadosa que consta do catorce estaciones.
O relato iníciase con condénaa á morte de Jesús, a súa condución ao Calvario, cargando coa Cruz, sendo auxiliado por Simón de Cirene. Rememórase como o Nazareno, débil e canso, cae o chan tres veces. Durante este traxecto é consolado polas mulleres de Xerusalén, enxugado o seu rostro co veo da Verónica, atópase con María, a súa Nai e, tras ser desposuído das súas vestiduras, é cravado na Cruz. Xa morto é baixado do madeiro e posto en brazos da súa Nai para posteriormente ser sepulto. No caso cangués incorpóranse algunhas peculiaridades locais que o fan máis singular e próximo para os aldeáns.